woensdag 27 juni 2012

De eerste! En als er één harder over de dam is...


De eerste harder is binnen! Aan een éénponds stokje en de centrepin. Joepie!

Het verslag volgt maar ik moet nooodig slapen; morgen weer vroeg op.
Zoals in het vorige stukje al vermeld sneuvelde vorige week mijn camera en had ik niet één, twee, drie mijn
flitsinstellingen te pakken. Laat staan dat ik het iemand ánders even snel kon uitleggen.

Mijn hartelijke dank aan mijn twee geluksbrengers van deze avond, Sigrid en Cara die met hun I-phones fotoos hebben gemaakt. Jammer genoeg niet superscherp maar ik ben er o zo blij mee; mijn allereerste harder en op de plaat!

Leukste moment van de avond:  "vang je nou wel eens wat?" Op dat moment schiet het pennetje weg en een
seconde later explodeert het water... "Zooo! Die is groot!"   :)

                                                        (wordt vervolgd)
Met zulk weer... een verslag schrijven? Kom nou! Maar er komt een verhaal aan hoor.

Ter troost ende vermaeck nog even een paar fotootjes van harder nr. 2; je zei het al Andres; succes kon niet uitblijven; als er één harder over de dam is volgen er inderdaad meer!!!

een stuk kleiner maar o zo sterk!




Harderkoorts...


Ik lijd sinds een weekje of drie aan een steeds harnekkiger "harderkoorts".


Talloze broden, zakken havermout, sojameel, een camera (oeps!*) en ook wat uurtjes nachtrust werden al opgeofferd aan deze sterke en moeilijk vangbare vissen.


Eén verkeerde beweging en wég zijn ze, schuw en onberekenbaar. Zó zijn ze er en...  zó zijn ze ook weer weg!


Wel komen ze steeds vaker langs op mijn voerplekje en zondag heb ik voor het eerst kennis mogen maken met de kracht en snelheid van deze top-sportvis; een grote harder pakte mijn vlok.
Helaas... na een minuut of vier hevige strijd was het ploseling over; een kleine beschadiging op de 22/00  lijn - die waarschijnlijk toch even de stenen heeft geraakt - bleek de zwakke schakel. 


Over en gedaan dus!


Nu verder met de strijd. Hopelijk binnenkort hier de eerste foto's.


Tot die tijd moeten jullie het even met deze doen (ook wel mooi toch?!) Zó voel ik me op dit moment; rennend achter de grote vissen aan!


Meer foto's van dit bijzondere project, vissen van afvalflesjes vind je hier:


http://www.trendhunter.com/trends/botafogo-beach-fish-sculpture


En nu weer terug naar de waterkant, De harders wachten!


(tip: doe je camera niét in je achterzak als je op een betonnen rand zit. Ik was zo geconcentreerd aan het harders jagen dat ik het vergat en er op ging zitten. oeps!)


het resultaat...

Af!

Na wat proberen en hier en daar een minder geslaagd experiment is het me toch gelukt!

Vlokdobbertjes zoals ik ze graag wil; compact, licht (draagt 1,2 gram = 1 x SA) en goed zichtbaar.

Leuk om met je eigen materiaal te vissen en te vangen, dat geeft wel een extra dimensie aan de sport.

trots op!

zondag 17 juni 2012

Nog meer dobberplezier...

de allerkleinste!

Ik blijf naast het vissen ook nog verder knutselen aan de vlokdobbers. 't Is leuk om oplossingen te bedenken voor problemen die bij het bouwen ontstaan. Zoals ik in mijn vorig stukje over de vlokdobbers schreef beviel de fluo-oranje lak niet (te steperig / geen mooie vloeiing). Daarnaast gebruikte ik een grondlak onder de fluo en later onder de rode punt.  Dat gaf een rafelige rand bij het dompelen. Jammer!

Ik moet bekennen dat het er zo met het blote oog redelijk uitziet maar de macro is genadeloos (en ik ook; je bent een beetje perfectionist of niet hè?)


Een andere beginnersfout was dat ik lak in het centraal kanaal van de dobber kreeg bij het dompelen.
Mijn oplossing is voorlopig het kanaaltje te dichten met een beetje sneldrogende houtlijm en het buisje later in te korten en eventueel opnieuw af te lakken. Als iemand mij kan helpen aan een betere oplossing dan ben ik daar erg blij mee.

Deze week maak ik een nieuwe serie mini-vlokdobbertjes zoals te zien op de eerste foto hier; slechts 25 mm 
lang en hopelijk toch goed  te gebruiken onder de kanten waar ik 't op harder ga proberen. Een minidobbertje met weinig weerstand. Ik heb begrepen dat harder erg voorzichtig is. Deze mini-vlokdobbertjes krijgen een felgeel en zwart (?) puntje voor goede zichtbaarheid in de schemer.

Regelmatig zal ik hieronder nieuwe foto's en tekst plaatsen. Wordt vervolgd dus! 


de mini's voor de 3 keer gelakt...


Gisteravond heb ik even een dobbertje uitgelood. Het staat mooi op één loodje van 1,2 gram. Precies goed.



één laagje hoogglans wit gedompeld...

Ik kreeg een tip van Hans om de buisjes dicht je maken met een saté- of coctailprikker. Ik heb het buisje
(centrale kanaal van de dobbers) met een scherp breekmes afgesneden en tijdelijk gevuld met een halve coctailprikker zodat er geen verf meer in het kanaaltje komt. Morgen mag de gele kleur er op. Ik ben benieuw of ik nu wél een strakke rand krijg.
Nu maar weer eens vissen! 

vrijdag 15 juni 2012

opnieuw knutjesellende en... hoog bezoek!


Na gisterochtend een tamelijk moeizame start te hebben doorgemaakt trok de dag zo tegen het einde van de middag een iets minder grimmig gezicht. Het werd nóg iets milder toen de zon er ook bijkwam. Tijd om naar buiten te gaan en de daag'lijkse beslommeringen ver achter mij te laten.
Waar kan zoiets beter dan vanachter een hengeltje wat steekt in een slootje met spelende en happende ruisertjes, klein maar o zo mooi al in kleur. In heb een eindje boven Amsterdam gevist in een slootje waar ik ze al eerder wist te verleiden om mijn nieuwe vlokdobbertjes eens te beproeven.

Toch heeft deze sloot potentieel. Karper heb ik er al gespot en gevangen maar de "groene karper" ofwel de zeelt vermoed ik er alleen. Oog in oog hebben we nog niet met elkaar gestaan. Ik ga er echter alles aan doen om daar verandering in aan te brengen.

Allereerst breng ik mijn eerste wapen in stelling: "de zeelthark" een eigen bouwsel om de stek van waterplanten te ontdoen en de bodem eens duchtig door te woelen. In het verleden heeft mij dit en vele anderen (de techniek is al heel oud) menig bezoekje van zeelt en karper opgeleverd.
Terwijl ik nog maar net bezig was kreeg ik toch een wat jeukerig gevoel op mijn hoofd; het zal toch niet wéér... ja hoor! Weer die knutjes!

Nog vers in gedachten wat er de vorige keer (een week of vier geleden) gebeurde; ruim 250 maal gebeten, een vuurrood voorhoofd en dito slapen en ruwer dan de gemiddelde schuurspons, néém ik een spurt naar de auto, grijp de vers aangeschafte Deet en begin mij meteen zorgvuldig in te smeren. Het lijkt te helpen; tegen zoveel chemicaliën - vast héél ongezond - blijken de knutjes niet opgewassen!
Krengen! Een hele nacht heb ik er niet van kunnen slapen. Ik was er zelfs koortsig van. Dat gaat me niet weer gebeuren!

Chemisch geharnast door de Deet ga ik verder met mijn werk; ik voer hennep en mais en neem positie in op mijn stek. Vaak heb ik het meegemaakt dat de vis na het harken meteen actief werd maar hier blijft het stil.
Ook de wind doet mee aan de stilte en helaas maakt dat het mogelijk voor de vliegende brigades om zich met nieuw elan op ons te storten. In tegenstelling tot de vorige keer heeft Maya er nu ook last van.
Er is weinig nodig om tot een consensus te geraken. DEFCON1 voor Knutjes wordt uitgeroepen en het kamp wordt in allerijl ontruimd. In de auto gaan ramen nog even open onder het rijden om nog wat beestjes kwijt te raken maar die F#@C8()!! beestjes zitten werkenlijk o-ve-ral!

Thuisgekomen spoel ik mijn haren uit om nog meer vliegende ellende kwijt te raken en besluit dan maar even op het IJ te gaan dropshotten. Alhoewel de vangsten beperkt bleven tot kleine baarsjes die meer aan de worm dan wel aan de haak bleven hangen en zich allen op het laatste moment spontaan onhaakten werd het toch een prachtige avond; lichtelijk zwoele temperatuur en een steeds mooier wordende lucht waaronder talloze grote en kleine boten zich een weg over het IJ zochten.



Ik krijg bezoek van een prachtig stel zwanen. Eerst twee, dan vier en uiteindelijk groeit de club aan tot twaalf  hagelwitte ambassadeurs van de elegantie zelf die de dag komen uitzwaaien. Hier leg ik mijn hengel voor neer, ga zitten en blijf genieten tot de zon geheel verdwenen is.

woensdag 6 juni 2012

dobberplezier...



Gisteren er nog even op uit geweest. De laatste dag die het KNMI ons voorlopig gaf met nog enigszins redelijk weer. Een paar ruisvoorntjes gevangen. De kleine jongens maar... vis is vis, nietwaar? En die kleine ruisertjes zijn ook al prachtig om te zien.

 Het was werkelijk heerlijk om buiten te zijn. En kijk nu eens... regen, regen en nog meer regen!

Gelukkig heb ik mijn nieuwe vlokdobbertjes (in aanbouw) gisteren voorzien van een eerste coating. Piepschuim opgelost in thinner. Dat geeft een mooi hard en waterbestendig laagje. Geen werkje voor binnenshuis gezien de ongezonde dampen. Nu nog schilderen... het is er goed weer voor!
Ik zal af en toe hieronder een paar fotootjes plaatsen van de resultaten van mijn huisvlijt.

Vanavond is er gelakt (Epifanes, blanke bootlak) maar niet na ze eerst gesigneerd te hebben:


Vrijdag 8 juni: Alles gepolijst met waterproof schuurpapier (korrel 1000) en opnieuw gelakt...


Daarna heb ik de buisjes van stevig kunststof ingelijmd. Dat gaat prima met "Zap-A-Gap" een watervaste (!) secondenlijm.  Vervolgens de  bovenzijde van de dobbers licht opgeschuurd en met een goede grondlak wit gemaakt...


Daarna kan de fluo-oranje laag worden aangebracht. Altijd wit eronder want dat ziet er véél beter en helderder uit. De fluo-verf die ik gebruikte (Jenzi) vind ik erg dik en vloeit niet mooi. Ik ben er zélf niet tevreden over en 't is wat mij betreft z'n € 5,95 niét waard! De fa. Jenzi geeft geen informatie op hun website over de basis van de verf, droogtijden, evt. verdunning etc...


Ik heb er vijf gelakt maar ben even gestopt vanwege het resultaat. Morgen ga ik even wat laten zien aan de winkelier die mij de verf verkocht. Ben benieuwd naar de reactie.
Inmiddels heb ik wat opgezocht en een alternatief zouden de Motip spuitbussen kunnen zijn (Halfords).

Natuurlijk heb ik de gelakte dobbertjes wel even aan een kleine test onderworpen. Het eerder vastgestelde loodgewicht van 1,8 gram blijkt na de laklagen nog steeds accuraat.

het begin is er!


Inmiddels ben ik met de verf teruggeweest. Het enige commentaar wat ik kreeg (en dat was wel terecht) dat het wit onder de fluolaag nog wel wat dekkender mocht. Dat heb ik gedaan maar ook daarna was ik nog niet tevreden met het resultaat.
Ik ben aan het experimenteren met hoogwaardige hoogglansverf. Voorlopig is dit de tussenstand. Macro's zijn overigens genadeloos; ze tonen elk foutje aan ;(