stekelvissendaagjes...

mijn uitzicht gisteravond...

Ik had even minder trek in de karpertjes en de mooie IJ-wateren lokten al een tijdje. Grote stekelvissen bevolkten mijn dromen, zodat ik weinig bedenktijd nodig toen er een uitnodiging kwam van de mannen van het KHDL-forum om tegen zonsopgang eens flink met rubber aan de gang te gaan.

Om het vermoeden dat dit visblog inmiddels tot homo-erotische site is omgebouwd meteen in de kiem te smoren doen we er een fotootje bij:

DIT bedoel ik natuurlijk!

Het ochtendje werd erg gezellig en alhoewel er door verschillende leden wel een aardig visje gevangen werd, bleef het succes voor mij uit. Zou ik het verleerd zijn?!

De volgende dag 's avonds opnieuw naar het IJ en jawel hoor; vang je niét in het gezelschap van je vrienden (die bovendien goede fotografen zijn), sta je nu ineens binnen het uur zesmaal met een mooie snoekbaars of felle baars in je klauwtjes! 

Gedeelde vreugd is dubbele vreugd luidt het spreekwoord en ik ken weinig tijdsbestedingen waar dit zó waar blijkt ze zijn als bij 't vissen!  Met veel plezier heb ik dan ook gevist met "one of the local guys" Tim (net als ikzelf een halve "IJ-bewoner") & met Benny (aus Deutschland). Een roofvis- en karpervisser die ook bij onze oosterburen catch- en release wil toepassen en daarmee de lokale wet overtreedt; ik denk ook niet dat ik het zou kunnen; alle vis verplicht naar de andere wereld helpen! Bezopen!!

vlnr: Tim, snoekbaarsje & Benny

Samen veel uurtjes gevist en een aardig visje gevangen, de écht grote jongens bleven uit. Alhoewel een overactieve roofbrasem die mijn shad vol greep en een baars van 45+ (die voor mijn voeten loste) mij erg veel drilplezier gaven.  Vooral een héle leuke week gehad en het rubbervirus heeft duidelijk de kop weer opgestoken.

leuke baars...op licht materiaal

Ook de harder is al weer een tijdje in beeld. Ik hoop er nog wat kunnen verschalken. Binnenkort hoop ik daarover weer wat te kunnen melden. Gisteren hadden ze er nog weinig zin in. Uitdagingen genoeg nog!

Tot een volgende keer.

brood blijft het doen...

Gewapend met een driekwartpondertje, 18/00 op de spoel en twee halve maisbroodjesvan AH (want die zijn zo lekker kleverig) ging ik er vanmorgen even op uit.

Ik miste na een kwartiertje vissen mijn eerste karper al door nét iets te vroeg te slaan. Leer ik het dan nooit? Brood en wakertje waren al onder water verdwenen en de lijn liep ook al zichtbaar. Blijkbaar niet lang genoeg want ik voelde héél even weerstand waarna een boeggolf zich over de stek verplaatste. Gelukkig kan ik om mezelf lachen.

Ik kom een vliegvisser tegen. We komen langdurig aan de praat en in geef 'm bij het afscheid nog een vlokdobbertje cadeau met de wens dat 'ie er maar veel mee mag vangen.

Dan is de rust wat weergekeerd op deze stek die moeilijk te bevissen is vanwege de pittige wind die op de kop van de sloot staat. Toch zit de de vis daar vaak. Ook vanochtend is het niet anders; ik zie veel vis. In prachtig helder water staan scholen baarsjes en een klas junioren-ruisvoorntjes spettert er uitgelaten rond. Ook nu al hebben ze schitterende helderrode vinnetjes. Dat wórdt wat als ik ze weer tegenkom in 2018 of later!

Vóór mij walmen ondertussen een aantal karpers. Meestal blijven ze - heel verstandig - nét ver genoeg op afstand zodat ik ze niet kan aanwerpen, ook al heb ik mijn korstje natgemaakt. Tegen de wind in vissen is soms lastig. Na een uurtje tussen het riet met mijn Teva-sandalen IN het water gestaan te hebben ga ik het maar eens verder proberen.

Mijn vertrouwde stekken die ik regelmatig onderhoud vissen een stuk gemakkelijker met de wind in de rug. Toch zie ik daar vrij weinig activiteit en loop uiteindelijk terug naar waar ik begonnen was.

Als een echte moerastijger maak ik de pootjes weer tot aan de enkels nat en zie door de polaroid de grijzige schaduwen van enkele karpers. Waarschijnlijk meegewaaid met mijn korstjes?  Ik overwerp een paar meter en draai het korstje héél voorzichtig tot boven de plaats waar ik een vin boven water zag komen. Al snel zie ik ook het bekkie boven water verschijnen en de broodkorst wordt even aangetikt. Dan niks en wachten todat... heel voorzichtig de broodkorst naar beneden wordt gezogen. Het water is hier plm. 40-50 cm diep maar ik zie helemaal niks door de stofwolken. Alleen het volgwakertje dat iets verschuift en...staat het nou nét onder water? Zie ik dat verkeerd?  Mijn eerdere misser van deze ochtend nog vers in het geheugen wacht ik en wacht 10, 20, 30 seconden en misschien wel bijna een minuut. Dan geef ik toch een klein tikje waarop het water omhoog spat en de karper er op volle snelheid vandoor gaat. Hij (of zij) haalt de rieten maar méér ruimte geef ik ook niet. 't Is buigen of barsten. Gelukkig buigt ook deze karper voor mijn oude Fair Play hengeltje en mag even later, na een partijtje stevig rossen, op de foto. Heel kort. Dan laat ik 'm weer zachtjes tussen het riet glijden en ga mijn voeten drogen.

Zonmomentje...

Eigenlijk had ik een afspraak. Maar op het laatste moment liep alles anders. Kortom; ik had vanmorgen plots een uurtje om te vissen. Zelfs het zonnetje kwam er even bij en de regen was tijdelijk gestopt.

Een cadeautje dus! Laat een mooie winde ook nog even willen meewerken aan de test van een nieuw molentje en de toon is gezet! Vanavond misschien weer een uurtje droog weer? Dan weet ik het wel!

De mooiste vis van Nederland...

Elk voorjaar, zo ergens rond eind maart / begin april probeer ik 't weer opnieuw; een mooie ruisvoorn vangen. Of een paar meer natuurlijk.

Gewoon, omdat ze zo mooi zijn, zo sterk, zo snel en eigenlijk álles hebben wat je in een vis wilt zien. Werden ze nog maar veel groter, wenste ik vaak. Ooit ving ik er al eentje van 45 cm. maar da's lang geleden. Die "mazzeldag" uit mijn jeugd staat me echter nog steeds helder voor de geest.
En ach... grootte is natuurlijk helemáál niet het belangrijkste; éven bewonderen, een fotootje maken soms en dan weer zwemmen maar. Een prachtige vis en vaak omschreven als "de mooiste vis van Nederland."
Rooie rijer of polderforel, ik héb er wat mee!

Alleen dit jaar lukt het niet zo. Wat kleine spetteraartjes van rond de 20-25 cm. Daar lag wel de bovengrens.

De "ruisvoornteller" zo als ik het noem; dat persoonlijk lijstje voorin het oude boekje "200 tips" geplakt waarin alleen ruisers van dik 30 cm. worden bijgeschreven staat nog op een ordinaire "0".

Heb ik echter te klagen?  Ik dacht het niet!

Ik viste jarenlang vrijwel alleen met maden en wormen. Brood?  Tja, dan moest de levende have toch wel erg moeilijk verkrijgbaar of houdbaar zijn. Alleen dan greep ik nog wel eens terug op een vlokje.
Maar sinds harders en windes zich de laatste jaren regelmatig aan mijn korstjes en pluimjes vergrepen is het brood weer in opmars bij mij. De korstjes doen het dan ook zéér goed de laatste tijd.

Alleen vervelend vond ik 't altijd, dat als een mooie vis interesse toonde voor mijn broodje dat het dan vaak zó zacht geworden was dat het zonder moeite van de haak werd weggezogen, mij teleurgesteld achterlatend. Vorig jaar begon ik met kleine elastiekjes en dit jaar heb ik nog fijnere exemplaren gevonden; 15 mm van helder polyurethaan. Zelfs meerdere keren een korstje gooien is nu geen uitzondering meer!

te bestellen:   http://www.ponybeads.nl/nl/elastiek-rasta/863-rasta-elastiek-transparant.html  Ik hoop dat je er je voordeel mee kunt doen, Andres! ;)

Ook gisteren was het weer raak. Deze torpedo, hier beneden, dook zo hard de planten in dat ik even dacht er achter aan te moeten. Gelukkig kwam 'ie toch nog los en mocht even poseren. De karpers worden duidelijk sterker en ik heb mijn 16/00 maar door 20/00 vervangen.

Een groet aan al mijn visvrienden die ik al een tijdje niet gesproken heb. Ik wens jullie ook mooie tijden aan de waterkant en hopelijk tot spoedig!

Ben

Terug!

Hallo daar. Dá's lang geleden!

 Klopt, ik had minder zin of de behoefte om te schrijven.

  En nu dan? Vis je nog?

 Nou en of. Meer dan ooit!

  En die harders...hoe is het daar mee?

Nog steeds zwáár aan verslingerd. (Er gaan vele broden door per week.)

  Ga je weer 't blog nieuw leven inblazen?

Ik twijfel nog. Misschien af en toe een stukje. Of een mooi plaatje. Waarvan hierbij een voorbeeld; mijn

eerste harder van dit seizoen. Brood had íe geen zin in maar mijn speciale "harderpellet" lustte hij wel.

Op vakantie (buitenlandse schubben)

Zondag is het dag zover; vakantie! Eén ding staat echter als een paal boven water; zonder hengels en viswater hoef ik niet weg en blijf ik liever thuis. Élke camping waar we heengaan moet áán het water staan. Dat is een compromisloos gegeven. Gelukkig aan het water omdat we dat allebei leuk vinden! (zij het om andere redenen; Maya, met wie ik kampeer, vist niet; moest er nog bijkomen) Eerste plek - in Luxemburg - is bekend: http://www.campingdunord.lu/ daarna... tuimelen wij naar beneden op de kaart, het zuiden in! Met camper (Maya) en minitentje (Ben). Cultuur en vis wordt het dus. Of toch andersom? Géén internet onderweg maar wie weet vind ik nog een mogelijkheid om iets te plaatsen dus kom nog eens langs hier. Wie weet kan ik wat forelletjes, kopvoorn of anders moois verschalken. De foto geeft mijn selectie kunstaas weer. Gisteravond heb ik alles van nieuwe (enkele) haken voorzien. Werkt uitstekend en minder beschadigde vis bij het onthaken. Verder gaat de CJW Mosquito 0 LV mee en een licht stokje + centrepin; ik vermaak mij wel! Alle achterblijvers wens ik ook prachtig weer (net als bij ons) en zo u vist: tight lines!

Meer en harder!

Nog steeds zijn de gestreepte vissen favoriet. Bij mij wil het even niet zo lukken. Welliswaar wordt er regelmatig gevist, buslengtes brasem gevangen en vorige week waren de snoekbaarzen even los waarvan ook door mij werd geprofiteerd. Harders echter, komen niet meer in het net. Mijn enthousiasme voor de Harder is ook overgeslagen op Fred. Meerdere keren zijn we er voor gegaan. Ik was erbij toen Fred z'n eerste harder haakte en even later in verbazing naar een fladderend nylonlijntje stond te kijken. Hij wist niet hoe 'ie het had. Vanmiddag zag ik Fred vissen en ook ik wilde wel even uitwaaien. "Ik kom er zo aan" SMS-te ik nog. Net thuis en de spullen nog aan het pakken ging de telefoon. Fred's had net z'n allereerste harder gevangen! Ik bedacht me geen moment, pakte mijn camera en was getuige van een historisch moment in een vissersbestaan. De allereerste! Fred gefeliciteerd! Dat er nog maar vele mogen komen!