Een dipje...

Zou het dan tóch aan de meimaand liggen? Vorig jaar mei, toen ik dit blog begon had ik ook zo'n periode waarop het niet ging; dáágen zonder schubben!

En nu wéér zo'n periode. Net terwijl mijn blog ontdekt wordt door steeds meer lezers, Marcel Pomp (vispomp) een leuk stukje over mijn blog schreef (gestegen in de vishiërarchie werd er al gegrapt, haha! ;) en "Visdeal" me vroeg om een regelmatige bijdrage te leveren blijft mijn net droog. Weliswaar een schubje hier en daar maar dan ging het om een karper die vals gehaakt was.

En of mijn liefde voor de zeelt wederkerig is valt nog ook nog maar te bezien; ondanks mijn grondige voorbereidingen heb ik slechts éénmaal Tinca Tinca kunnen verleiden. Ze zijn er wel maar worden vaak afgetroefd door de wat snellere karper. 

Wat ik wél vang zijn rivierkreeftjes. Méér en méér vang ik ze aan de hengel. Inmiddels zijn voorbereidingen getroffen om de kreeftjes tijdelijk te huisvesten; er wacht hen een roemrijk en culinair einde. (inclusief een Franse chef)

wordt vervolgd dus...

Motto:

Bijgaand een plaatje van mijn ex-libris wat ik zo'n 30 jaar geleden maakte. Het past wel bij me, vind ik; mijn geboorteplaats en lijfspreuk...

Géén tekst die je aan je CV zou willen toevoegen of met trots aan  mensen showt die zorgvuldig hun carrierre plannen. Desalniettemin is de zeelt nog steeds mijn lievelingsvis en mijn motto ongewijzigd.

"Van goud naar groen" zou dit stukje moeten heten; zo was de planning althans... een overgang van vangsten van ruisvoorn naar de groene karper ofwel de mysterieuze zeelt.  Maar sommige zaken zijn lastig te plannen, en zeelten blijven wat onberekenbaar.

Welliswaar heeft eentje zich laten foppen in Twente. Voor de rest hingen er een paar mooie karpers aan de hengel. Eigenlijk niets te klagen en de zeelt blijft voorlopig nog een welkome toevalstreffer. Ik hoop dat er meer volgen.

inwijding van een éénponder...

Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Mijn nieuwe vintageaanwinst; de gele eenponder van Fair Play kon laten zien wat 'ie waard was. Na de vorige avond een grote karper verspeeld te hebben (16/00 bleek andermaal toch echt te licht voor het formaat karper wat ik de laatste tijd tegenkom) mocht de eenponder eindelijk mee naar buiten.

Al na een kwartiertje na het voeren was de karper duidelijk actief aan het azen; wat wil je ook als je weken trouw bijna dagelijks je handje gekiemde hennep / trouvit en bloodworm aanbiedt. Al dat verwennen mag best eens beloond.

Bovenstaande karper bood zich een aan voor een testrondje aan de hengel. Na lange tijd stilgelegen te hebben mocht de hengel eens weer z'n prachtige curve laten zien.  Nog even een fotootje met hengel en centrepin en dan inpakken. Fluitend reed ik naar huis.

Van Goud naar Groen....

Er wordt hier nog regelmatig gevraagd hoe ik dat doe met die grote ruisers? Nou...even niet dus!

Al een tijdje had ik een flinke zeeltkoorts opgelopen; altijd fijn, die "besmettingen" via diverse leden van mijn vaste forum en vriendenclub (http://www.lichtervissen.nl/)
Ook Marcel Pomp (http://www.vispomp.nl/)en Hans Koeslag (http://kruimopjekurken.blogspot.com/)werkten een stevig handje mee. Dank jongens!

Inspiratie alom dus. Vangsten te over...om mij heen dan - wel te verstaan. Bij mij bleef het rustig en moest de eerste zeelt nog komen. Gelukkig kwam er dit weekend dan eindelijk verlossing. De eerste "groene karper" werd een feit. Om half drie opstaan had ik er graag voor over; Twente ligt niet naast de deur.

Ook voor vriend Ap kwam er gelukkig een zeelt boven het net. Eentje waarvan we beide eerst dachten dat het een karper was, zo'n imposant schot!

Moe, rozig en voldaan reden we terug naar Amsterdam. Zo'n dag was het... ik geniet nog even na!

Nogmaals bedankt Ap, voor weer en hele gezellige en geslaagde dag!