Tussen het wier...

Gisterochtend vroeg leek het een schitterende dag te worden. Na het ontbijt vertrokken richting Oostzaan en rondom  het Twiske wat slootjes bekeken. Ik had wat maden, gekiemde hennep en een driekwartspond hengeltje bij me. Vers 18/00 nylon op de spoel, water, broodjes en natuurlijk géén zonnebrand (daar zou ik nog spijt van krijgen).

Ik loop naar een slootje waar ik gisteren de karpers al flink zag draaien maar niet te pakken kon krijgen. Het ging flink te keer en af en toe vlogen de spetters zelfs door de lucht. 't Leek wel paaigedrag maar gezien de watertemperatuur kan dat niet. Toch mijn hand maar eens even in de plantenbedden gestoken. Iets warmer dan de rest van de sloot maar nog steeds veel te koud... Wat zou dat toch zijn met die karpers?!?

Waren ze gisteren nauwelijks te interesseren voor mijn maden, vandaag was er duidelijk iets méér animo. Een metertje of 10 een dwarssloot in landt mijn vlokdobbertje om daar een groepje karpers onder het oppervlakte met grote boeggolven uiteen te jagen.
Als de rust weer wat is weergekeerd zie ik weer draaien onder de oppervlakte en af een toe een vin of zelfs een rug. Het is zonnig vandaag en ik kan nu veel beter zien hoe dicht het slootje begroeid is. Net als ik bedenk dat mijn hengel en lijn voor deze sloot wellicht wat te licht zijn (ik had eigenlijk de ruisvoorn in gedachten) wordt mijn dobbertje weggetrokken meteen gevolgd door een golf en een volledig werkende hengel... tot in het kurk.  De karper verwijdert zich nog zo'n 10 meter van mij om daarna terug te komen.  Hij wil het graag onder mijn neus uitvechten. Helaas besef ik te laat dat daar nou juist één van de grootste wierbedden ligt. De karper duikt naar beneden, IN de groene soep en blijft daar. Met dit lichte stokje kan ik weinig kracht uitoefenen. . Aangezien de vis vlak onder mijn voeten ligt probeer ik 't met het schepnet. Als ik denk dat ik 'm heb komt het net omhoog met een gewicht aan waterplanten dat richting de 20 pond gaat. Helaas breekt het dunne lijntje en deze karper is er vandoor.

Ik pak mijn karperhengel. Oók al een erg lichte stok voor deze sloot. 1 pond glas en 22/00 op de centrepin. Het moet maar, 't is het zwaarste wat ik (bij me) heb. Weer is de vis moeilijk te verleiden. Ik vervang de dobber voor een klein drijvertje. Verder slechts een maatje 8 en een klein trosje maden op zo'n 15 cm. afstand. Wel twee uren gaan voorbij voor ik eindelijk een volgende wegloper zie...
Ik sla in de lucht en weer golft een boeggolf door de sloot... jammer, maar dat is het spel.

Ik verkas naar een ander open stuk waar in een uurtje eerder al wat hennep had gezaaid. Dit keer ben ik voorzichtiger; als het drijvertje onder water verdwijnt heb ik de lijn tussen startoog en centrepin en voél de lijn. Eindelijk na uren is er succes. De vis, niet al te groot maar o zo mooi klopt de sloot tot schuim. Mijn leergeld van vanmorgen heb ik al betaald. Ik dril strakker dan ik ooit gedaan heb, houd de vis hoog en uit de planten. Zodra het net er onder kan doe ik dat dan ook meteen. De prijs is binnen, een paar fotootjes en ik mag naar huis met een rode kop van de zon. Wat een héérlijke dag!