dinsdag 10 juni 2014

brood blijft het doen...


Gewapend met een driekwartpondertje, 18/00 op de spoel en twee halve maisbroodjesvan AH (want die zijn zo lekker kleverig) ging ik er vanmorgen even op uit.

Ik miste na een kwartiertje vissen mijn eerste karper al door nét iets te vroeg te slaan. Leer ik het dan nooit? Brood en wakertje waren al onder water verdwenen en de lijn liep ook al zichtbaar. Blijkbaar niet lang genoeg want ik voelde héél even weerstand waarna een boeggolf zich over de stek verplaatste. Gelukkig kan ik om mezelf lachen.

Ik kom een vliegvisser tegen. We komen langdurig aan de praat en in geef 'm bij het afscheid nog een vlokdobbertje cadeau met de wens dat 'ie er maar veel mee mag vangen.

Dan is de rust wat weergekeerd op deze stek die moeilijk te bevissen is vanwege de pittige wind die op de kop van de sloot staat. Toch zit de de vis daar vaak. Ook vanochtend is het niet anders; ik zie veel vis. In prachtig helder water staan scholen baarsjes en een klas junioren-ruisvoorntjes spettert er uitgelaten rond. Ook nu al hebben ze schitterende helderrode vinnetjes. Dat wórdt wat als ik ze weer tegenkom in 2018 of later!

Vóór mij walmen ondertussen een aantal karpers. Meestal blijven ze - heel verstandig - nét ver genoeg op afstand zodat ik ze niet kan aanwerpen, ook al heb ik mijn korstje natgemaakt. Tegen de wind in vissen is soms lastig. Na een uurtje tussen het riet met mijn Teva-sandalen IN het water gestaan te hebben ga ik het maar eens verder proberen.

Mijn vertrouwde stekken die ik regelmatig onderhoud vissen een stuk gemakkelijker met de wind in de rug. Toch zie ik daar vrij weinig activiteit en loop uiteindelijk terug naar waar ik begonnen was.

Als een echte moerastijger maak ik de pootjes weer tot aan de enkels nat en zie door de polaroid de grijzige schaduwen van enkele karpers. Waarschijnlijk meegewaaid met mijn korstjes?  Ik overwerp een paar meter en draai het korstje héél voorzichtig tot boven de plaats waar ik een vin boven water zag komen. Al snel zie ik ook het bekkie boven water verschijnen en de broodkorst wordt even aangetikt. Dan niks en wachten todat... heel voorzichtig de broodkorst naar beneden wordt gezogen. Het water is hier plm. 40-50 cm diep maar ik zie helemaal niks door de stofwolken. Alleen het volgwakertje dat iets verschuift en...staat het nou nét onder water? Zie ik dat verkeerd?  Mijn eerdere misser van deze ochtend nog vers in het geheugen wacht ik en wacht 10, 20, 30 seconden en misschien wel bijna een minuut. Dan geef ik toch een klein tikje waarop het water omhoog spat en de karper er op volle snelheid vandoor gaat. Hij (of zij) haalt de rieten maar méér ruimte geef ik ook niet. 't Is buigen of barsten. Gelukkig buigt ook deze karper voor mijn oude Fair Play hengeltje en mag even later, na een partijtje stevig rossen, op de foto. Heel kort. Dan laat ik 'm weer zachtjes tussen het riet glijden en ga mijn voeten drogen.

2 opmerkingen:

  1. Mooi stukje leesvoer!
    Groot klein het maakt niks uit, het gaat om de belevenis en het genieten daar van maar daar ontbreekt bij jou helemaal niets aan ;)

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Sander! Wat hoor ik nou? Uit jouw mond? "GROOT of klein...maakt niks uit"?!?! Zegt dat de man die voor minimaal 160 wil gaan, dit jaar? :D
    (ik blijf je volgen en kijk of dat gaat lukken. Hoop 't!)
    Groet,
    Ben

    BeantwoordenVerwijderen