De naam van mijn blogje doe ik inmiddels eer aan.
Gisteren wéér zo’n dag. Zónder schubben dus.
Vermoeid van vele zaken toog ik naar het water om een poging te doen mijn hoofd wat te laten leegwaaien.
Belangrijke attributen ter verhoging van de feestvreugde waren:
een thermoskan koffie
een forse sigaar
een zelfgemaakt mini-tafeltje (in de testfase).
Sprak ik vorige keer al van een feestelijk bloementapijt; dit keer was het extra mooi: een groepje ganzen, spelend tussen de witte bloemen in de ondergaande zon. De kopjes staken overal tussen de bloemetjes uit.
Zo pittoresk de omgeving, zo ongeïnteresseerd de vis. Er werd voorzichtig genibbeld van een made op haakje 20, de swingtip werd af en toe gelift alsof die actie een enorme inspanning vergde. Elke poging om contact met de vis te zoeken bleef tevergeefs.
’t Is dat ik al zo lang met dit systeem vis en wéét wat ik kan vangen op goede dagen, anders had ik terstond alle vertrouwen in deze visserij verloren.
Samen met de stoel (omdat mijn rug het op het kistje toch wel érg te verduren kreeg) geeft het tafeltje mij toch wel een beetje het gevoel met een oudemannetjesvisserij bezig te zijn.
Volgende keer maar weer ‘s struinen. Een vliegenhengeltje mee, een lief vlokstokje of misschien wel de centrepin pakken….wie weet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten