Twiske type...

      

goud!

 Ard wees mij er eerder deze week al op: "woensdag wordt het mooi weer" (Jammer dat je niet mee kon!)

Met die wetenschap had ik een gaatje in mijn agenda opengehouden. Toen de zon zich écht van z'n beste kant toonde vanmiddag heb ik het gaatje wat groter gemaakt en vertrok voor drieën op de fiets vanaf mijn huis.
Even stond ik nog in dubio: 't Twiske is anderhalf uur fietsen en 't Amsterdamse bos maar 25 minuten.
Qua natuurbeleving vind ik het Twiske toch wel even wat specialer.
Lekker rustig ook. Dan maar op de pedalen...

Geen spijt van gehad.Visvrienden Ard en René nog even een SMS-je gestuurd. "Toch weer naar het Twiske, kan het niet laten!"

René stuurde een berichtje terug: "had er graag bij willen zijn maar lig met griep op bed"

Oggut! Om de pijn te verzachten heb ik de vangsten "live"aan René door gestuurd. Ik hoop dat het entertainment is geweest voor de zieke. Gezien de enthousiaste reacties geloof ik dat dat wel goed zat.

Onderweg kwam ik nog een leuke slogan tegen, gespoten op een electriciteitskastje.  Op een dag als vandaag sluit ik me daar helemaal bij aan:

                                              hahahaha!

 Na wat rondgekeken te hebben streek ik neer op mijn vertrouwde en inmiddels geliefde plekje daar. De "gouden bakken" zwemmen er graag blijkbaar en da's een mooi uitgangspunt. Let's meet!



Weapon of choice is vandaag de lichte FP swingtiphengel. Net een tikje zwaarder en langer dan mijn ultralight. De wind speelde mij echter parten en al gauw monteerde ik een zwaardere tip. Gulzige aanbeten, waarop ik hoopte, bleven echter uit. Kleinere haakjes en half zwevende aasaanbieding; niets hielp.

Daarop maar de swingtip verwijderd en een vlokdobbertje gemonteerd. Wind in de rug, een mooie dundradige haak (maatje 1) gemonteerd met een tiental maden en hoppa! 15-20 meter halen we zo wel.
Ik schiet wat hennep en maden op mijn plekje en wacht weer geduldig.
Dit keer hoef ik minder lang te wachten. tik... tik... en helemaal weg. Even wachten en....de hengel kromt fraai en een flinke ruisvoorn laat zien wat 'ie waard is. En dat is veel! De fairplay buigt prachtig, het zonnetje maakt het allemaal nog wat mooier en even later glijdt een moegevochten 30+ ruisvoorn mijn netje in.

Mission accomplished. De dag kan niet meer stuk. Ik SMS René: "de eerste is binnen en 't is een 30ér!"
René geniet mee en er volgen nog meer SMS'jes heen en weer. Uiteindelijk wordt het drie keer goud. Allemaal boven de 30 centimeter, wat een bof!

                                                         prachtige vissen!

Ondertussen ben ik van al het fietsen en vissen wel hongerig geworden. Er zat al een stokbrood in de tas en een soepje (Tom Ka Kai) wordt opgewarmd; het goede leven zogezegd.  Ver na zevenen keer ik huiswaarts.
Onderweg gooi ik nog een hengeltje uit maar de koek is duidelijk op.

Op de veerboot van het houtrakveer word ik nog even getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Te mooi allemaal om niet te delen. Bij deze dus!