Een waardeloze dag!

Donderdag 2 september. Uitslapen is er vandaag niet bij. de wekker verjaagt Morpheus ruw om zes uur.

Ik rek me uit, inspecteer nog even de spullen die ik de vorige avond heb klaargezet:

Een vliegenlatje (#3) en een eigenbouw spinhengeltje uit de 80’er jaren gaan mee. Verder een net, rugzakje, wat brood, ’t spul om koffie te kunnen zetten en een zak vol forelbroodjes; een natuurlijk vervolg op mijn activiteiten van afgelopen zaterdag.

Wat microspinners natuurlijk, een paar vliegen en een regenjas. Een bui zullen we natuurlijk wel krijgen. Hoe kan het ook anders!

Ard ziet er akelig opgewekt en monter uit. Hij mag dan ook een dagje bij vrouw en kinderen vandaan en da’s natuurlijk altijd heerlijk.

Zoals we hadden afgesproken rijdt Ard naar het Twiske. Hij heeft een nieuwe gratis parkeerplek ontdekt zodat we een mooie lange wandeling wel op onze buik kunnen schrijven; binnen 5 minuten staan we al aan het water. Nog bedankt hè!

De zon is al op en wij doen een poging om in het jachthaventje rustig te vissen. Ard probeert z’n floretje en ik m’n vliegenhengel te vissen. Dat lukt niet bijster goed; de eerste worpen al begint een baarsje Ard te plagen en zet z’n floret in een klein bochtje. Mijn minispinners blijven ook niet ongemoeid maar gelukkig niet zo erg als bij Ard.

De baarzen laten ons niet met rust. De kleintjes roepen steeds maar hun grotere broertjes erbij en de hengels moeten steeds harder werken. Tijd voor koffiedrinken is er helaas niet bij!

Zoals ik al zei; ik werd niet zo erg geplaagd als Ard. Op een gegeven moment had Ard al 16 x een vis van z’n spinner moeten halen terwijl ik nog maar 4 keer last had gehad van vis.
Ik moet zeggen dat zo’n vliegenhengel met microspinner toch een stuk rustiger vist!

Ard blijft er gelukkig redelijk onaangedaan onder. Fijn want als Ard ook nog sjacherijnig zou worden…dat kunnen we er niet bij hebben!

Uit pure solidariteit pas ik m’n techniek aan. ’t Is zo sneu als je vismaat steeds moet werken en jij een beetje relaxt met de vliegensokje staat te zwaaien.
Ik doe een worm aan mijn microspinner maar dat werpt niet zo fijn. Geeft niet, onder de steigers (of er vlak tegenaan) zit de baars ook wel! Met de lijn tussen de vingers loop ik over de steigers. Af en toe een tikje, huppeltje. Je doet wat voor je vismaat. Gedeelde smart is halve smart, nietwaar?

Ik was de dag begonnen met vliegvissen maar met een micro-spinnertje. Roof-vliegvissen noemen we dat, geloof ik. Een ruiser, die ik ving heet vandaag dan ook “roof-ruiser”.
Nu ben ik óók nog aan het verticalen én met een wormpje. Het wordt steeds ingewikkelder deze dag. Inmiddels is het zo ver gekomen dat Ard en ik het er over eens worden dat dit nu “verticaal roof-vliegvissen met levend aas” heet.

Hoe het ook heet, het werkt wel! Ard is niet meer de enige die last van veel vis heeft. Af en toe roepen we even over de steigers naar elkaar of houden we even een vis omhoog om te laten zien dat we niet de enige zijn die last heeft van die beesten.
Ze worden ook nog eens lastiger en groter naarmate de dag vordert. We lachen er maar om…die gekke vissen!

Een forse roofruiser komt mij plagen en zelfs een baars die zó’n pens heeft dat ik het net óók nog nat moet maken. Nou fijn, dat gaat weer lekker ruiken in de auto straks!

Op de één of andere manier blijven we toch redelijk vrolijk. Zelfs als de snoekjes Ard meermalen bezoeken. Gelukkig zijn het niet van die héle grote vandaag!

We blijven roepen naar elkaar: 20! en jij?! 11! (half uurtje later) ikke 25! jij?! 18!

Zo gaat het maar door en ik probeer Ard’s leed te verzachten door ook te vangen en er maar een spelletje van te maken. Misschien krijgen we wel 100 vissen aan de haak, zuchten we. Het zou wat zijn!

Hé, ik heb er nu 29! roept Ard als ‘ie na een tijdje weer bij mijn plekje komt. 36! roep ik terug. Ard schrikt er van en probeert te laten zien dat het echt nog wel erger kan. Gelukkig is Ard ook met mij begaan...

Als het 45-32 staat gaan we koffiedrinken bij de auto en SMS’én onze vriend Ap even.

“Hebben al 77 vissen gevangen. Zijn door kunstaas heen en willen naar Goedvolk. Heb jij ’t adres bij de hand?”


Gelukkig krijgen we meteen een SMS-je terug. Nog bedankt Ap! Zonder jou hadden we veel langer moeten zoeken!

Na de koffie rijden we naar Goedvolk in Haarlem.
In zijn ongeduld om naar een rustiger viswater te komen geeft Ard een dot gas. De hete koffie vliegt in mijn kruis en de bekleding. Dat kon er ook nog wel bij!

Bij goedvolk kopen we beiden loodkopjes en shadjes in. Ik koop ook wat dropshotloodjes.

Ard weet nog wel een rustige plek in Spaarnedam. Klopt! Een half uurtje heerlijk rustig gevist en géén last van wat voor vis dan ook!

Ik krijg wel één tik op de hengel. Ard vertrouwt het niet helemaal en wil meteen verkassen.

Niet zo’n beste zet, blijkt! Verdorie! Bij de eerste inworp alwéér een baars en nóg een. Om moe van te worden, die beesten!

Eigenlijk is het die middag niet meer beter geworden. Méér en méér bleven die krengen ons plagen. We zijn maar een biertje gaan drinken om er ten minste even van af te zijn. Maar Ard moest nog rijden en meer dan één biertje zat er niet in. Dus….moésten we wel weer aan de bak.

In dat kleine sluisje vingen we zoveel baarzen dat onze teller op een gegeven moment op de 90 stond. Ik had het meeste pech en moest ook nog eens een snoekbaars van 68 cm van m’n lijn verwijderen. Gelukkig wil Ard mij wel even helpen met het onthaken.

“Als je dúrft terug te komen óf je broertjes óf zusjes dan doen we hetzelfde met je als die forellen van Harry!” siste ik. Het heeft geholpen! De verdere middag geen last meer gehad van snoekbaars!

Omdat we inmidels allebei een akelig pesthumeur hadden, dat snapt u, besloten we de sluiswachter, die onze Ap zo onvriendelijk bejegende laatst, nog even te plagen. Nog geen 30 seconden Ap! (we hebben geklokt!) En daar galmt over het water:

“We staan hier toch niet te vissen, hè?!?”

Nee! We mogen eindelijk naar huis! Riepen wij. De 100 is bereikt!!!

Niet helemaal waar overigens...100 op 4 na… Je ziet, zelfs dát lukte niet!
Al met al…een wáárdeloze visdag. Ard, toch bedankt voor alle steun. Je bent een echte vriend!